Λαζάνια της Σαρακοστής

Αυτο το φαγητο ειναι σκέτη απάτη! Αν το φάει καποιος θα γευτεί τον κιμά, την κρέμα γάλακτος, το τυρί και δε θα σκεφτεί οτι τρώει κατι νηστίσιμο... Ομως ειναι νηστίσιμο γιατι δεν περιέχει τιποτα ζωικό! Κι αυτο γιατι ο κιμάς ειναι σόγιας, κ τα γαλακτοκομικά ειναι φυτικά. Μπορει κάποιοι να έχουν αμφιβολίες για το ποσο η σόγια μπορει να καταφέρει να μιμηθεί τον κιμά, ομως αν ακολουθήσετε τα βήματα της συνταγής θα δείτε οτι το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει!
Πάμε λοιπον:

Υλικα
2 νεροποτηρα σόγια βιολογική (μη μεταλλαγμένη)
μισό πακέτο λαζάνια με σπανάκι (δε θα χρειαστεί ούτε το μισο)
1 μέτριο κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
1 κεσεδακι μανιτάρια φρέσκα
1+1 ποτήρι κόκκινο γλυκό κρασί
Λάδι
3/4 απο ενα pummaro
300ml φυτική κρέμα γάλακτος
250γρμ φυτικό κίτρινο τυρί τριμμένο
1 ντομάτα σε φέτες
αλάτι
πιπέρι
μοσχοκάρυδο
κυμινο
κολιανδρο
θυμαρι
κανέλα
μπαχαρι

Εκτέλεση

Προετοιμάζουμε τη σόγια ως εξής: τη ρίχνουμε σε νερό στην κατσαρόλα κ την αφήνουμε να πάρει βράση. Αφού ξεκινήσει ο βρασμός, σβύνουμε το μάτι και την αφήνουμε με κλειστό καπάκι 10λεπτά να σταθεί. Την στραγγιζουμε κ την ξεπλένουμε κατω απο τρεχούμενο νερό , τη στιβουμε καλα να μην εχει νερά κ την αφήνουμε στην άκρη έτοιμη για το τσιγαρισμα.
Σοταρουμε τα μανιτάρια που έχουμε κόψει σε φέτες σε λίγο λάδι, αφου βγάλουν ολο το νερό κ στεγνωσουν, τα σβυνουμε με 1 ποτήρι κρασί κ οταν εξατμιστεί τα αφήνουμε στην άκρη.
Σοταρουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι κ το σκόρδο για λίγο κ προσθέτουμε την στραγγισμένη σόγια
να σοταριστει κι αυτη καλα. Να πάρει χρωμα δηλαδη, να ψιλοκαβουρντιστει. Προσθέτουμε τα μπαχαρικά κ σβυνουμε να το υπόλοιπο κρασί. Οταν εξατμιστεί, ρίχνουμε το pummaro κ λίγο νερό κ το αφήνουμε να πάρει μια καλη βράση. Ελέγχουμε το αλάτι κ την αφήνουμε στην άκρη.
Σε ενα μέτριο ορθωγωνιο ταψακι, ρίχνουμε λίγο λάδι κ κρέμα γάλακτος κ βάζουμε μια στρώση λαζάνια με σπανάκι χωρις να τα βράζουμε καθολου.
Απο πάνω μια στρώση κιμά κ παλι λαζάνια. Συνεχίζουμε με κιμά ξανά,
αυτη τη φορα βάζουμε κ τα μανιτάρια πάνω απο τον κιμά. Καλύπτουμε με μια στρώση λαζάνια,
κ απο πάνω περιχυνουμε με κρέμα γάλακτος κ τριμμένο τυρί κ μερικες φέτες ντομάτας.
Ρίχνουμε λίγο αλάτι κ ρίγανη κ ψηνουμε σε προθερμανσμενο φούρνο στους 180 με αερα για μισή περιπου ώρα.
Καλη όρεξη!

Κοτόπουλο με λευκό κρασί και philadelphia

Ένας εύκολος και πολύ νόστιμος τρόπος για να φάει κανείς κοτόπουλο, τρυφερό και ζουμερό, χωρίς να ασχοληθεί πολύ πάνω απο την κατσαρόλα αλλά με την προϋπόθεση οτι θα το ξεκινήσει νωρίς γιατί θέλει αργό ψήσιμο σε πολύ χαμηλή φωτιά.

Υλικά

4 μπούτια κοτόπουλο ή κοπανάκια
3 μεγάλα καρότα
4-5 πατάτες κομμένες σε μπαλάκια ή κυβάκια
1 ποτήρι λευκό κρασί
2 κουταλιές της σούπας τυρί κρέμα philadelphia
1 μικρή κονσέρβα μανιτάρια (προεραιτικό)
λίγο γάλα
Αλάτι, πιπέρι

για γαρνιτούρα
αμπελοφάσουλα σαλάτα με λαδολέμονο

Εκτέλεση

Πλένουμε και καθαρίζουμε τα μπουτάκια και τα κόβουμε στη μέση αν είναι ολόκληρα ή τα αλατίζουμε κατευθείαν αν είναι κοπανάκια.
Τα βάζουμε στην κατσαρόλα χωρίς λάδι, και κλείνουμε το καπάκι και τα βάζουμε να σιγοψηθούν σε πολύ χαμηλή φωτιά (σε μια κλίμακα απο το 1-9 εγώ το βάζω στο 3).
Τα ξεχνάμε και ασχολούμαστε με το καθάρισμα και το κόψιμο των υπολοίπων λαχανικών.
Κόβουμε τα καρότα σε λεπτές ροδέλες και τις πατάτες στο σχήμα που επιθυμούμε (στην προκειμένη περίπτωση, μπαλίτσες με το ειδικό εργαλείο).
Όταν δούμε οτι το κοτόπουλο έχει αρχίσει να βγάζει τα υγρά του και να σιγοβράζει, ρίχνουμε πρώτα τα καρότα και λίγο αργότερα τις πατάτες και τελευταία τα μανιτάρια και τα αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί με κλειστό καπάκι στην κατσαρόλα στην ίδια αρχική θερμοκρασία.
Οταν δούμε οτι έβρασαν τα λαχανικά και το κοτόπουλο έχει πια ψηθεί, ρίχνουμε το κρασί στην κατσαρόλα και δυναμώνουμε λίγο τη φωτιά να πάρει βράση με ανοιχτό καπάκι για να εξατμιστεί το αλκοολ.
Τέλος διαλύουμε το τυρί κρέμα με λίγο γάλα για να γίνει ένας χυλός και το ρίχνουμε στην κατσαρόλα κι αυτό και τα αφήνουμε μέχρι να δέσει η σάλτσα και να χυλώσει.
Στο τέλος τρίβουμε λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι απο πάνω για άρωμα.

Για την γαρνιτούρα, βράζουμε σε αλατισμένο νερό τα αμπελοφάσουλα και τους προσθέτουμε μετά λάδι και λεμόνι.

Tα δικά μου μακαρόν!

Όταν πριν ενάμιση χρόνο πήρα απόφαση να ασχοληθώ με την ζαχαροπλαστική και έψαχνα υλικά στους προμηθευτές, βρέθηκα μπροστά σε ένα πακέτο αμυγδαλόσκονη που μου φάνηκε ενδιαφέρουσα. 

Χωρίς να ξέρω γιατί, την πήρα και την έβαλα στο ντουλάπι. Τότε, έλεγα ότι κάποια στιγμή θα φτιάξω marzipan για διακοσμητικά στα cupcakes, πράγμα που ως τώρα ακόμα δεν έχω κάνει. Πιάστηκα με την ζαχαρόπαστα και η αμυγδαλόσκονη έμεινε στο ντουλάπι μου μέχρι την ημερομηνία λήξης της. 

Πριν μερικούς μήνες διάβασα για τα μακαρόν. Όλοι είχαν να λένε τα καλύτερα, ήταν άκρως εντυπωσιακά σε εμφάνιση με όλα τα χρώματά τους και από γεύσεις...απεριόριστα! Φυσικά μου κέντρισαν το ενδιαφέρον αλλά δίσταζα να δοκιμάσω γιατί όλοι τόνιζαν πόσο σχεδόν αδύνατο είναι να τα πετύχεις. Φυσικά αυτό δε με σταμάτησε εντέλει, και ξαναπήγα στο ίδιο μαγαζί και αγόρασα ξανά ένα πακέτο αμυγδαλόσκονης αυτή τη φορά αποφασισμένη να το χρησιμοποιήσω.

Η έρευνα για την πιο αποτελεσματική συνταγή ξεκίνησε. Οι δοκιμές ακολουθούν η μία πίσω από την άλλη και το αποτέλεσμα κάθε φορά με εκπλήσσει και περισσότερο! Εχω πάθει μακαρονομανία!!!!

Πάρτε μια ιδέα από δυο γεύσεις που έκανα τελευταία, η μία είναι μακαρόν σοκολάτας με γέμιση πραλίνα φουντουκιού, και η άλλη μακαρόν καφέ με γέμιση εσπρέσο. 

Μμμμμ!!! Και το καλό στη φωτογράφηση είναι οτι μετά μπορείς να φας τα εκθέματα!
Τρέχω να φτιάξω και καφεδάκι για συνοδεία!

Γαύρος ξυδάτος

Μου είχε πει γιαυτή τη συνταγή η μαμά μου, οτι είναι πολύ ωραίος μεζές και εύκολη πολύ να γίνει αλλά επειδή τώρα πια είναι αρκετά μακριά μου για να μου δώσει να δοκιμάσω, αποφάσισα να το φτιάξω μόνη μου και να δοκιμάσω για πρώτη φορά. Και πραγματικά έτσι είναι! Πανεύκολο και για τους λάτρεις των εκλεκτών μεζέδων, ό,τι καλύτερο για ουζάκι! Στα υλικά δεν θα δώσω ποσότητες γιατί αυτό είναι στην κρίση του καθενός. Εγώ έφτιαξα για να δοκιμάσω μισό κιλό γαύρο αλλά την επόμενη φορά θα φτιάξω σίγουρα περισσότερο!

Υλικά

Γαύρος (όσο θέλει ο καθένας)

Ξίδι

Αραβοσιτελαιο

Σκόρδο

Αλάτι, μυρωδικά 

Εκτέλεση

Πλένουμε και καθαρίζουμε τον γαύρο, φιλετάροντάς τον, βγάζοντας δηλαδή και το κόκκαλο αλλά αφήνουμε την ουρά για να συγκρατεί τα δύο κομμάτια. Οχι οτι παίζει σπουδαίο ρόλο αλλά εγώ το βρίσκω αισθητικά πιο σωστό, αλλά και πρακτικό γιατί μπορείς να φας δυο μαζί κομμάτια με μια κίνηση. 

Αφού λοιπόν τον ξεπλύνουμε καλά μετά το καθάρισμα και τον βάλουμε σε ένα τάπερ που έχει καπάκι, τον αλατίζουμε ελαφρώς και τον σκεπάζουμε με ξύδι μέχρι επάνω. 

Κλείνουμε το τάπερ και το βάζουμε στο ψυγείο για 24 ωρες. Την επόμενη μέρα, ανοιγουμε το καπάκι και παρατηρούμε οτι ο γαύρος έχει αλλάξει χρώμα και έχει γίνει απο κόκκινος, μπεζ ανοιχτός σημάδι οτι έχει"ψηθεί" στο ξύδι.

Στραγγίζουμε καλά απο το ξύδι, και βάζουμε ψιλοκκομένο σκόρδο μέσα στο γαύρο και κάποιο μυρωδικό της αρεσκείας σας. Εγώ έβαλα θυμάρι και λίγο δεντρολίβανο. Ισως την επόμενη φορά πειραματιστώ και με κάτι άλλο για άρωμα. Το σκεπάζουμε ως επάνω με το λάδι (αραβοσιτέλαιο) και το διατηρούμε πάλι στο ψυγείο μέχρι να βγούν τα αρώματα και να αρχίσει η κατανάλωση. Δηλαδή όσο αντέχει κανείς να περιμένει. Αυτό ήταν!

Καλή επιτυχία και καλή όρεξη. 

Μ.Μ.

Kρέπες με κοτόπουλο, πιπεριές και μανιτάρια

Οι κρέπες είναι ένα πιάτο που πάντα με δελεάζει, ακόμα και όταν δεν πεινάω! Και η εκδοχές που μπορείς να δημιουργήσεις πραγματικά απεριόριστες! Και σε γλυκό και σε αλμυρό. Χθες το βράδυ έφτιαξα για τα παιδιά κρέπες με μερέντα και παγωτό. Έφτιαξα όμως τόσες (διπλή δόση), που έφταναν για να φτιάξω και σήμερα αλμυρές. Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, κατέληξα να τις φτιάξω με κοτόπουλο, πιπεριές και μανιτάρια. Και κρέμα γάλακτος φυσικά, γιατί η κρέπα λατρεύει την κρέμα γάλακτος...

Υλικά για 8 κρέπες:
1 δόση  βασική συνταγή για κρέπες
1 κίτρινη πιπεριά
1 πορτοκαλί πιπεριά
1 φιλέτο κοτόπουλο στήθος
4-5 μεγάλα μανιτάρια άσπρα
400ml κρέμα γάλακτος
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 ποτήρι λευκό κρασί
Λίγο τριμμένο κεφαλοτύρι
μοσχοκάρυδο, κόλιανδρο
αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση
Ετοιμάζουμε τις κρέπες σύμφωνα με τη συνταγή και τις αφήνουμε στην άκρη. Εγώ τις είχα φτιάξει από την προηγούμενη μέρα και τις είχα στο ψυγείο μέσα σε finobag και αντικολλητικό χαρτί.
Σε ένα μεγάλο τηγάνι σοτάρουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο ψιλοκομμένα, και συνεχίζουμε ρίχνοντας τα μανιτάρια, και τις πιπεριές. Όταν σωθούν τα υγρά τους ρίχνουμε το κοτόπουλο ψιλοκομμένο και το φέρνουμε μερικές βόλτες μέχρι να ασπρίσει. Σβήνουμε με το κρασί, αλατοπιπερώνουμε και καρυκεύουμε και όταν το κρασί σωθεί ρίχνουμε λίγη κρέμα γάλακτος (150ml). Όταν η σάλτσα αρχίσει και πήζει, το κατεβάζουμε από τη φωτιά λίγο να κρυώσει για να μπορέσουμε να το δουλέψουμε στη συνέχεια.

Παίρνουμε μια κρέπα πάνω στον πάγκο μας και βάζουμε μέσα 2-3 κουταλιές από τη γέμιση που φτιάξαμε κατά μήκος της μιας πλευράς όπως στη φωτογραφία. Πασπαλίζουμε με λίγο τυρί και διπλώνουμε. Συνεχίζουμε μέχρι να γεμίσει το πυρέξ μας. Το δικό μου πήρε 8 κρέπες.

Περίσσεψε λίγη γέμιση και κανείς δε φάνηκε να προβληματίστηκε γιαυτό. Σε λίγο είχε μυστηριωδώς εξαφανιστεί.
Ρίχνουμε από πάνω από τις κρέπες την υπόλοιπη κρέμα γάλακτος και λίγο τυρί ακόμα.

Ψήνουμε στους 220 βαθμούς με αέρα, μέχρι να πήξει η κρέμα και να ροδίσει το τυρί. Γρήγορα συμβαίνουν και τα δύο.
Τώρα, καλό είναι να κρατηθείτε και να περιμένετε λίγο να γίνει χλιαρό το φαγητό γιατί έτσι αναδεικνύεται καλύτερα η γεύση του. Όμως ξέρω, είναι δύσκολο. Δεν πειράζει, πάντα υπάρχει και η απογευματινή λιγούρα...
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη.

Μ.Μ.

Χοιρινό στη λαδόκολλα με μέλι, μπύρα και αρωματικό ρυζάκι

Σήμερα τα Φώτα κι οι φωτισμοί και χαρές μεγάλες και αγιασμοί...
Οι γιορτές τελειώσαν σήμερα και επίσημα, και καθώς εμείς γυρίσαμε εδώ και λίγες μέρες στη βάση μας είπαμε να μαγειρέψουμε κάτι εορταστικό και στο σπιτικό μας!
Χοιρινό λοιπόν στη λαδόκολλα και με συνοδεία από αρωματικό ρυζάκι.

Υλικά
για το χοιρινό
2 κιλά χοιρινό λαιμού χωρίς κόκαλο
2 σκελίδες σκόρδο
φρέσκο θυμάρι
μπύρα
μέλι
ελαιόλαδο
κόκκινο πιπέρι
μαύρο πιπέρι
ρίγανη
πάπρικα γλυκιά
αλάτι

για το ρύζι
1 κούπα ρύζι μπασμάτι
κουκουνάρι
λίγο βούτυρο
ζωμός κότας διαλυμένος σε νερό (3 φλυτζάνια)
μπαχάρι τριμμένο
μοσχοκάρυδο
κύμινο
φρεσκοτριμμένο πιπέρι
αλάτι



Εκτέλεση

Μαρινάρουμε από βραδύς το κρέας μας σε μπύρα, λάδι και αλάτι.Την άλλη μέρα το πρωί, το βγάζουμε από τη μαρινάδα και αφού κάνουμε μερικές τρύπες με το μαχαίρι και παραχώσουμε φέτες το σκόρδο σε διάφορα σημεία το αλατίζουμε λίγο ακόμα και βάζουμε τα μπαχαρικά μας (πιπέρι μαύρο και κόκκινο, πάπρικα, ρίγανη) και το τυλίγουμε καλά σε μια μεγάλη λαδόκολλα που την δένουμε με σπάγκο και το βάζουμε στη γάστρα. Το ψήνουμε σε προθερμανσμένο φούρνο (200 βαθμούς) για 3-3.5 ώρες.

Φτιάχνουμε το ρύζι. Καβουρντίζουμε σε λίγο βούτυρο και ελαιόλαδο 1 κούπα ρύζι μπασμάτι και το κουκουνάρι μας μέχρι να χρυσίσουν και ρίχνουμε το ζωμό για να βράσουν σε μέτρια φωτιά, μαζί με τα μπαχαρικά μας και το αλάτι. 

Όταν έχει βράσει το ρύζι και σχεδόν σωθεί το νερό, σε περίπου 15 λεπτά, το σκεπάζουμε με μια πετσέτα και το καπάκι και το αφήνουμε να τραβήξει.

Βγάζουμε το κρέας αφού ψηθεί από το φούρνο και το ανοίγουμε προσεκτικά. Το κρέας το κρατάμε σε μια πιατέλα και το ζουμί που μάζεψε στη λαδόκολλα το βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι και μαζί με λίγη μπύρα και μια κουταλιά μέλι το αφήνουμε να βράσει για να δέσει. Αν θέλουμε πιο πηχτή σάλτσα μπορούμε και να βάλουμε ένα κοφτό κουταλάκι κορνφλάουρ προς το τέλος.

Κόβουμε φέτες το κρέας και το σερβίρουμε με τη συνοδεία του ρυζιού και της σάλτσας.

Καλή όρεξη! 

Μ.Μ

Mπουγάτσα - η επιστροφή!

Είχα πει σε προηγούμενο ποστ, ότι κάθε πίτα με κρέμα συνήθως την βαφτίζουμε μπουγάτσα.
Και έτσι είχα φτιάξει αυτή την συνταγή με έτοιμο φύλλο κρούστας.
Ελα όμως που μέσα μου αυτό με έτρωγε! Και γιατί δηλαδή να μη φτιάξω εγώ φύλλο, και γιατί να μην προσπαθήσω και άλλα τέτοια που με βασανίζουν κατά καιρούς και ο άντρας μου τα συνοψίζει στην γραφική έκφραση "σε τρώει ο κ.... σου!"
Ρώτησα λοιπόν, στην πατρίδα (Θεσ/νικη) ποιο αλεύρι κάνει ωραίο φύλλο την μαστόρισσα θεία μου, το πήρα, το κουβάλησα εδώ στο νότο, (5 κιλά, ο άντρας μου όταν ξεφόρτωσε το αλεύρι ολίγον μουρμούριζε... δεν πειράζει όμως) και έκανα ένα φύλλο... μα ένα φύλλο.... άλλο πράγμα!
Τόσο λεπτό και τραγανό, δεν έχω ξαναπετύχει στη ζωή μου! Δεν το πίστευα στα μάτια μου!

1.φουρνίζουμε

2. ξεφουρνίζουμε

3. αναποδογυρίζουμε

4. κόβουμε

5. σερβίρουμε!

Η συνταγή είναι η ίδια στην κρέμα όπως πριν, και ίδια στο φύλλο όπως σε άλλες πίτες που έχω κάνει στο παρελθόν. Οπότε κατοχυρώθηκε! Όταν θέλω αλεύρι για φύλλο μπουγάτσας, διαλέγω αλεύρι Κούλα! :)


Αχ Κούλα, Κούλα....(πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος! -άσχετο)