Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Σπιτικές παπαρδέλες με σπανάκι

Την πρώτη φορά που έκανα σπιτικά ζυμαρικά μου έκανε εντύπωση πως γίνεται, ένα απλό και εύκολο πιάτο, να γίνει το πιο δύσκολο και κοπιαστικό που έχεις κάνει! Βλέπετε ήθελε ζύμωμα 30λεπτά με το χέρι και σε μια ζύμη που καθόλου εύπλαστη δεν θα χαρακτήριζα...
Αυτή τη φορά, είπα να κάνω τη διαδικασία πιο εύκολη ζυμώνοντας στο μίξερ τη ζύμη αλλά βάζοντας ένα βαθμό πολυπλοκότητας παραπάνω στη ζύμη: να την χρωματίσω με σπανάκι! Και για γεύση και για χρώμα.
Έβαλα κάτω τα χαρτιά μου, τα υλικά μου και το κομπιουτεράκι και αφού πρόσθεσα, αφαίρεσα, διαίρεσα, έβγαλα από τη βασική συνταγή τις σωστές αναλογίες για να βγει το ζυμαρικό μου σωστό.

Και να που κατέληξα:


Υλικά
για τη ζύμη των ζυμαρικών
225γρ σιμιγδάλι ψιλό
95γρ αλεύρι σκληρό
75γρ σπανάκι βρασμένο, στυμμένο σε πουρέ
2 αυγά
45γρ νερό

για την γαρνιτούρα
1/2 πακέτο μανιτάρια φρέσκα
κουκουνάρι
ντομάτα λιαστή
1 σκελίδα σκόρδο
λάδι
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο
τριμμένο τυρί
1 ποτήρι κρασιού λευκό κρασί

Εκτέλεση
Ξεκινάμε με τη ζύμη -φυσικά- όπου βάζουμε μέσα στον κάδο του μίξερ (ή σε ένα μπολ αν δεν υπάρχει μίξερ που ζυμώνει) το σιμιγδάλι και το αλεύρι και στο κέντρο ρίχνουμε τα αυγά, το σπανάκι και το νερό και τα ανακατεύουμε και τα ζυμώνουμε μέχρι να ομογενοποιηθούν και να γίνουν μια ζύμη που θα είναι ελαστική. Για μισή ώρα. Κουράγιο.
Μετά αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί στο ψυγείο για άλλη μισή ώρα και εμείς δεν ξεκουραζόμαστε αλλά ετοιμάζουμε την γαρνιτούρα.

Εγώ έφτιαξα για γαρνιτούρα μανιτάρια, κουκουνάρι και λιαστή ντομάτα.

Σοτάρουμε το σκόρδο λιωμένο, το κουκουνάρι και τα μανιτάρια μέχρι να πιούν τα υγρά τους και τα σβήνουμε με το κρασί.
Ρίχνουμε και την λιαστή ντομάτα κομμένη σε μικρά κομμάτια, και αλατίζουμε, πιπερώνουμε και βάζουμε και το μοσχοκάρυδο.
Μετά αφήνουμε στην άκρη αυτό, και πιάνουμε πάλι τη ζύμη.
Την χωρίζουμε σε 4 κομμάτια και πιάνουμε ένα-ένα και το ανοίγουμε σε φύλλο είτε με τον πλάστη, είτε με το ειδικό μηχάνημα για ζυμαρικά μέχρι να γίνει πάχος 1-2 χιλιοστά.
Αλευρώνουμε καλά και τις δύο επιφάνειες του φύλλου, το τυλίγουμε ρολό και το κόβουμε σε διαστήματα 3εκ. περίπου, ξετυλίγουμε τα κομμάτια και τα αφήνουμε σε ένα πιάτο μέχρι να τελειώσουμε με όλο το ζυμάρι.
Τα ρίχνουμε σε νερό αλατισμένο που βράζει, για όχι παραπάνω από 2-3 λεπτά.
Σουρώνουμε και τα ρίχνουμε στη γαρνιτούρα, ανακατεύουμε να πάει παντού το λάδι και τα υπόλοιπα υλικά, και σερβίρουμε σε πιάτο, πασπαλίζοντας με λίγο μαϊντανό και τριμμένο τυρί.
Καλή επιτυχία, καλό κουράγιο και καλή όρεξη!
Μ.Μ

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Σπανακοτυρόπιτα η μοσχοβολιστή!

Δύσκολα μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό μιας καλοψημένης σπανακοτυρόπιτας που μοσχοβολάει στο φούρνο! Ειδικά όταν το φύλλο είναι σπιτικό, χωριάτικο, τότε η γεύση απογειώνεται!

Υλικά
για τη ζύμη:
2 1/2 φλιτζάνια αλεύρι σκληρό κίτρινο
1 1/2 φλιτζάνι νερό χλιαρό
2 1/2 κουταλιές ελαιόλαδο
1 κουταλιά ξύδι άσπρο
λίγο αλάτι

για τη γέμιση:
1/2 κιλό σπανάκι φρέσκο
1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια
άνηθος
250γρ. τυρί φέτα
αλάτι, πιπέρι, λάδι
1 κρόκος αυγού με λίγο νερό για άλλειμα
1 φλιτζανάκι σιμιγδάλι χοντρό

Εκτέλεση
Πλένουμε το σπανάκι και το τρίβουμε με αλάτι καλά να μαραθεί και να βγάλει τα υγρά του. Τα στύβουμε γερά με τα χέρια μας λίγα-λίγα και τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια και τον άνηθο και τα βάζουμε κι αυτά μαζί με το σπανάκι, προσθέτουμε το πιπέρι και το λάδι και ανακατεύουμε. Μπορούμε να προσθέσουμε αν θέλουμε και μάραθο ή δυόσμο ανάλογα τα γούστα μας.
Σε μια λεκάνη ρίχνουμε το αλεύρι, κάνουμε μια λακκούβα στη μέση και προσθέτουμε το λάδι, το ξύδι, το αλάτι και φτιάχνουμε το ζυμάρι σε μια μαλακιά μπάλα. Το χωρίζουμε σε 8 ίσα κομμάτια και το σκεπάζουμε για να μην στεγνώσει.
Ανοίγουμε ένα-ένα τα φύλλα και τα στρώνουμε στο ταψί λαδώνοντας ανάμεσα.
Μόλις βάλουμε τα πρώτα 4, σταματάμε, βάζουμε τη γέμιση, ρίχνουμε το σιμιγδάλι παντού για να τραβήξει τα υγρά, και τρίβουμε απο πάνω χοντροκομμένο το τυρί με τα χέρια.
Συνεχίζουμε με τα άλλα 4 φύλλα .
Χαράζουμε την επιφάνεια σε κομμάτια, και την αλείφουμε με το αυγό.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς με αέρα, για μια ώρα περίπου μέχρι να πάρει ωραίο χρώμα και ελέγχουμε πάντα να έχει ψηθεί καλά και από κάτω.
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη.
Μ.Μ



Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Το ψωμί... ψωμάκι!

Η αναζήτηση ενός καλού ψωμιού μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή υπόθεση... Γιαυτό και γω για μεγάλο χρονικό διάστημα 2-3 ετών έχοντας ψάξει αρκετά σε φούρνους και πρατήρια, είχα καταλήξει να φτιάχνω το δικό μου ψωμί, ζυμωτό και παραδοσιακό, με προζύμι, χωρίς αρτοπαρασκευαστές, χωρίς εύκολες λύσεις. Η μόνη πολυτέλεια στην οποία ενέδωσα τελικά όταν έμεινα έγκυος και δεν μπορούσα να ζυμώνω με τα χέρια μου, ήταν ένα δυνατό μίξερ για να αντέχει να ανακατεύει τη ζύμη χωρίς να καίγεται το μοτέρ του...(και χωρίς να κουράζομαι εγώ)
Το πρόβλημα που συνήθως μου δημιουργούσε στο τραπέζι όταν το έβγαζα, ήταν οτι δύσκολα ξεκολλούσε κάποιος απο το ψωμί, για να δοκιμάσει το κυρίως γεύμα....

Υλικά (για ένα μεγάλο καρβέλι)

1 1/2 κιλό περίπου αλεύρι κίτρινο (σκληρό) βιολογικό
1 δόση προζύμι
2 κουταλιές της σούπας μέλι
1 κουταλιά της σούπας αλάτι
3 φλιτζάνια χλιαρό νερό

Εκτέλεση

Το προηγούμενο βράδυ "πιάνω" το προζύμι. Δηλαδή, σε ένα μπολ βάζω το προζύμι που έχω προμηθευτεί ή έχω κρατήσει από προηγούμενη φορά, διαλύοντάς το με 1 φλιτζάνι χλιαρό νερό. Προσθέτω αλεύρι ώσπου να γίνει ένας χυλός πηχτός. Το σκεπάζω και το αφήνω σε ζεστό μέρος για όλο το βράδυ να φουσκώσει.
Την άλλη μέρα, διαλύω το μέλι  και το αλάτι σε ζεστό νερό να λιώσουν καλά, και προσθέτω και ένα κρύο φλιτζάνι νερό, ώστε να έχουμε ένα χλιαρό μείγμα που δεν θα κινδυνέψει να καταστρέψει το προζύμι μας. Τα ρίχνω στον κάδο του μίξερ, μαζί με το προζύμι που έφτιαξα την προηγούμενη νύχτα, και προσθέτω λίγο-λίγο το αλεύρι ενώ αυτό αναδεύει, μέχρι να γίνει μια ζύμη ελαστική και μαλακή.
Αν δεν υπάρχει μίξερ, φυσικά η διαδικασία γίνεται με τα χέρια μέσα σε ένα μεγάλο μπολ.
Γύρω στα 10 λεπτά ζυμώματος με το μίξερ, 15 με τα χέρια και το αφήνουμε να ξεκουραστεί και να φουσκώσει ώσπου να γίνει διπλάσιο σε όγκο σε ζεστό μέρος, σκεπασμένο και κουκουλωμένο με πετσέτες και κουβέρτες. 
2-3 ώρες μετά, ανάλογα τη θερμοκρασία του χώρου και την δύναμη που θα έχει το προζύμι, το ζυμάρι φουσκώνει και το ξαναζυμώνουμε αυτή τη φορά όμως του δίνουμε και το σχήμα που θέλουμε στο ταψί που θα το ψήσουμε. Στρόγγυλο ή μακρόστενο, πάνω σε μια λαδόκολλα για να μην κολλήσει, το χαράζουμε ή το τρυπάμε στην επιφάνεια με ένα καλαμάκι για να μην σκάσει όπου θέλει αυτό στο ψήσιμο και ξανά το αφήνουμε να φουσκώσει σκεπασμένο με μια πετσέτα για καμιά ώρα. 
Εντωμεταξύ εμείς ετοιμάζουμε και τον φούρνο προθερμαίνοντάς τον στους 180 βαθμούς με αέρα και βάζουμε και ένα σκεύος με νερό στον πάτο του φούρνου για να διατηρεί υγρασία καθώς θα ψήνεται το ψωμί. Φουρνίζουμε όταν είμαστε έτοιμοι και για την πρώτη μισή ώρα στους 180, και μετά αφαιρούμε το νερό και συνεχίζουμε στους 200 για άλλη μισή ώρα περίπου μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια και το ψωμί να ψηθεί καλά. Το καταλαβαίνουμε αν όταν το βγάλουμε από το φούρνο κάνει τον χαρακτηριστικό κούφιο ήχο όταν χτυπήσουμε τον πάτο του.
Το αφήνουμε να κρυώσει σε μια σχάρα πάνω, και κόβουμε για να φάμε κατά βούληση!
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη. 
Μ.Μ

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Πληγούρι με κρέας

Την συνταγή αυτή, την έμαθα απο την γιαγιά μου που την έμαθε απο τη μάνα της, που ήταν μικρασιάτισσα. Δεν είναι απο τις συνταγές που κερδίζουν με την εμφάνιση, σίγουρα δεν "στήνεται" καλά σε γκουρμέ τραπέζι αλλά κερδίζει με την υπέροχη γεύση της!
Είναι λίγο εμπειρικες οι αναλογίες, ποτέ η γιαγιά μου δεν μουδωσε ακριβείς δοσολογίες υλικών τις ανακάλυπτα μόνη μου με το "μάτι".
Πάμε λοιπόν στο ζουμί:

Υλικά

1/2 κιλό χοιρινή πανσέτα
1 κούπα πληγούρι αποφλοιωμένο
1 φλυτζανάκι του καφέ κριθαράκι
3 ντομάτες ώριμες για σάλτσα
1 κουταλιά της σούπας πελτέ ντομάτας
λίγο κανέλα
αλάτι, λάδι

Εκτέλεση

Κόβουμε το κρέας σε μπουκίτσες αλατοπιπερώνουμε και το σωτάρουμε σε λίγο λάδι να ροδίσει. Τρίβουμε τις ντομάτες και τις ρίχνουμε μόλις πάρει χρώμα το κρέας, μαζί και τον πελτέ και νερό (περίπου 1 λίτρο),αλάτι και λίγο κανέλα και το αφήνουμε να βράσει για να μαλακώσει το κρέας και να βράσει και η ντομάτα.
Σε ένα μικρό τηγανάκι βάζουμε λίγο λάδι και ρίχνουμε μόλις κάψει το κριθαράκι. Το ανακατεύουμε και το βγάζουμε απο τη φωτιά μόλις πάρει σκούρο χρώμα. Προσοχή αρπάζει εύκολα, μην καεί.
Οταν βράσει καλά το κρέας μας, ρίχνουμε και το κριθαράκι μέσα στην κατσαρόλα.
Εντωμεταξύ έχουμε πλύνει καλά το πληγούρι μας (θέλει 3-4 νερά) και το έχουμε να περιμένει απο την αρχή της διαδικασίας. Το προσθέτουμε μετά το κριθαράκι και τα αφήνουμε όλα μαζί να βράσουν, περίπου 10-15 λεπτά, ή ωσπου να δοκιμάσουμε και να δούμε οτι έβρασαν (αν χρειαστεί να προσθέσουμε νερό, γιατί στην πορεία το ήπιε το πληγούρι, προσθέτουμε βρασμένο)
Λίγο πριν σωθεί εντελώς το νερό εφόσον το πληγούρι έχει γίνει, και ενώ είναι ακόμα αρκετά ζουμερό το φαγητό, το αποσύρουμε απο τη φωτιά και το αφήνουμε σε κρύο μάτι να κρυώσει γιατί τραβάει κιάλλο και καλό είναι να μην είναι εντελώς στεγνό στο σερβίρισμα.
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη.
Μ.Μ

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Ρίνα αχνιστή

Υλικά (για 2 άτομα)

1/2 κιλό ρίνα
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 σκελίδα σκόρδο
1 λεμόνι
1 κουταλιά μουστάρδα
λάδι
μαϊντανό
μάραθο

Εκτέλεση

Σωτάρουμε το κρεμμυδάκι και το σκόρδο στο λάδι να μαραθούν και τα σβύνουμε με το λεμόνι.
Προσθέτουμε λίγο νεράκι και μόλις πάρει βράση, διαλύουμε τη μουστάρδα και βάζουμε το ψάρι που πριν έχουμε κόψει σε κομμάτια και το έχουμε αλατοπιπερώσει.
Το αφήνουμε να βράσει στο ζουμί σε μέτρια φωτιά και σε κάποια φάση το γυρίζουμε κιόλας, μέχρι να εξατμιστεί το νερό και να μείνει με το λάδι και το λεμονάκι του. (περίπου 10-15 λεπτά)
Λίγο πριν το τέλος βάζουμε και τα μυρωδικά (μάραθο, μαϊντανό) για να μη χάσουν το άρωμά τους.
Αυτό ήταν.
Καλή όρεξη και καλές βουτιές στο ζουμάκι!

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Συκωτάκια τηγανητά!

Οταν ήμουν μικρή το φαγητό που δεν μπορούσα με τίποτα να φάω ήταν το συκώτι. "Μπλιαχ!"
Μεγαλώνοντας όμως διαπίστωσα οτι τηγανιτό με μπόλικο λεμονάκι μπορεί να γίνει "μμμμ!"
Τον τελευταίο καιρό, άρχισα να το μαρινάρω πριν το τηγανίσω και έγινε ακόμη πιο εξαιρετικό!
Ενώ σήμερα, που πήγα να πάρω το αλεύρι για το τηγάνισμα (για όλες τις χρήσεις) είδα οτι δεν είχα, και η μόνη μου λύση ήταν να το αλευρώσω με αλεύρι που έχω για χωριάτικο ψωμί. Ενα σκληρό, βιολογικής φίρμας κίτρινο αλεύρι.
Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν τα πιο νόστιμα συκωτάκια ever!!! Τόσο τραγανά απ'έξω και μαλακά μέσα δεν είχα ξαναδοκιμάσει! Λουκούμια σκέτα!
Να λοιπόν όλη η συνταγή:

Υλικά
1 κιλό συκώτι μοσχαρίσιο φρέσκο
Δεντρολίβανο
Κόκκινο ξηρό κρασί
Λάδι
Αλάτι
αλεύρι σκληρό (εγώ έβαλα το biofarma)

Eκτέλεση

Απο βραδύς ή νωρίς το πρωί έκοψα σε λεπτές φέτες τα συκώτια και τα έστρωσα σε ένα τάπερ που κλείνει, βάζοντας ενδιάμεσα λάδι, κρασί, δεντρολίβανο και αλάτι και τα άφησα στο ψυγείο.
Οσο περισσότερο μείνουν στη μαρινάδα, τόσο πιο καλά.
Τα αλεύρωσα κατευθείαν απο το τάπερ και τα τηγάνισα σε καυτό λάδι, τα έβαλα σε απορροφητικό χαρτί αμέσως, και είναι έτοιμα!
Αν κολλήσει (που θα κολλήσει) το δεντρολίβανο πάνω στο συκωτάκι, μην το βγάλετε! Δίνει εξαιρετικό άρωμα στο τηγάνισμα, και στο στόμα!
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη.
Μ.Μ.

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Χίλιες και μια ... πίτσες!

Οταν γνώρισα τον άντρα μου, και έφτασε η Σαρακοστή (πιο πριν δεν με απασχολούσε η νηστεία), αυτό που περισσότερο μου έλειπε ήταν να φάω μια νόστιμη πίτσα.
Οι νηστήσιμες που έβρισκα σε κάποιες πιτσαρίες ήταν επιεικώς απαράδεκτες, και κάτι έπρεπε να κάνω γιαυτό.
Οταν λοιπόν, βρήκα στο σούπερ μάρκετ φυτικό κίτρινο τυρί, είπα να φτιάξω τη δική μου πίτσα.
Είχε μεγάλη επιτυχία και απο τότε, η περίοδος της νηστείας έχει ένα λόγο να είναι πιο λαχταριστή:
Να λοιπόν ο λόγος:

Υλικά
για τη ζύμη:
1 φλυτζάνι τσαγιού χλιαρό νερό
30γρ. μαγιά φρέσκια
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι
1 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη
1/2 φλυτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο
όσο πάρει αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

για την επικάλυψη και τη σάλτσα:
1 ντομάτα σε λεπτές φέτες (ξεσποριασμένες)
1 κρεμμύδι σε ροδέλες
10 φέτες φυτικό κίτρινο τυρί
μισό πακέτο μανιτάρια φρέσκα
πατέ ελιάς ή ελιά σε φέτες
1 πράσινη πιπεριά
500γραμ. σάλτσα ντομάτας
λίγο σκόρδο
βασιλικό
λάδι

Εκτέλεση

Δυαλύουμε τη μαγιά στο χλιαρό νερό και προσθέτουμε λίγο αλεύρι να γίνει χυλός σαν αυτό για λουκουμάδες. Αφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει, ανοιχτή σε μπωλ, μέσα στο φούρνο που είναι στους 50βαθμούς, σκεπασμένη με πετσέτα , μέχρι να διπλασιαστεί περίπου σε όγκο (περίπου 25 λεπτά).
Εντωμεταξύ ετοιμάζουμε τη σάλτσα ντομάτας.
Βράζουμε σάλτσα, λίγο σκόρδο, βασιλικό, αλάτι και λάδι μέχρι να γίνει μια πηχτή σάλτσα. Αν μας περισέψει φτιάχνουμε ωραία μακαρονάδα ναπολιτέν την άλλη μέρα.
Μολις φουσκώσει η ζύμη, προσθέτουμε το λάδι, το αλάτι και τη ζάχαρη, και όσο αλεύρι χρειαστεί ωστε να γίνει μια ζύμη μαλακιά, λεία που να μην κολλάει στα δάχτυλα.
Ορισμένες φορές βάζω και λίγο λιωμμένο σκόρδο και λίγη ρίγανη μέσα στη ζύμη για περισσότερο άρωμα.
Ξαναβάζουμε το ζυμάρι στο φούρνο όπως πριν μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο, και εντωμεταξύ κόβουμε τα λαχανικά.
Οταν φουσκώσει το στρώνουμε στο ταψί μας που έχουμε βάλει κάτω αντικολλητικό χαρτί (ή λάδι αλλά γίνεται πιο λαδερή). Πρώτα βάζουμε λίγη σάλτσα, μετά το τυρί και μετά τα υπόλοιπα υλικά εδώ και κει όπως γίνεται στην πίτσα.
Αλατίζουμε λιγάκι απο πάνω γιατί αυτό το τυρί δεν είναι αλμυρό, και στάζουμε και λίγες σταγόνες λάδι.
Ψήνουμε για 25 λεπτά στους 200βαθμούς με αέρα, όσπου να ροδίσει η πίτσα.
Εννοείται πως και εκτός νηστείας αυτή κάνω μόνο που δεν βάζω φυτικό τυρί αλλά κανονικό και ότι άλλο αλλαντικό θέλω. Ομως τότε, δεν προσθέτω καθόλου αλάτι.
Καλή επιτυχία και καλή όρεξη.
Μ.Μ

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Κουλουράκια λαδιού

Τα συγκεκριμμένα κουλουράκια τα φτιάχνω εδώ και 20 χρόνια! Τα ανακάλυψα σε ένα βιβλίο συνταγών και έκανα ορισμένες παραλλαγές και βελτιώσεις. Εκτός απο την κλασική συνταγή, τα δοκίμασα σήμερα με φρουκτόζη και η υφή τους άλλαξε ριζικά! Εγιναν πιο αφράτα και λίγο ξέφυγαν απο την συμπαγή μορφή που συνήθως έχουν. Εγώ πάντως όποτε τα κάνω και με όποιο τρόπο, στο τέλος τα βάζω μέσα σε τάπερ που κλείνει για να διατηρηθούν μαλακά και να μην ξεραθούν.
Ορίστε λοιπόν η συνταγή:

Υλικά για τη βασική συνταγή

1 ποτήρι νερού καλαμποκέλαιο
1 ποτήρι νερού ζάχαρη (ή φρουκτόζη)
1 ποτήρι νερού φρέσκο χυμό πορτοκάλι
αλεύρι για όλες τις χρήσεις (γύρω στο κιλό, ανάλογα με το πόσο μεγάλο θαναι το ποτήρι του νερού στα υγρά)
χυμό απο μισό λεμόνι
1 κοφτό κουταλάκι σόδα
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
ξύσμα πορτοκαλιού-λεμονιού

αυγό για το άλειμμα (χωρίς αυτό, η συνταγή είναι νηστίσιμη)
(οι παραλλαγές που μπορεί κανείς να κάνει, αφορούν στο να προσθέσει εναλλακτικά μαστίχα, τζίντζερ, κάρδαμο, βανίλια, αφαιρώντας το ξύσμα δίνοντας έτσι διαφορετικό αρωμα κάθε φορά στα κουλουράκια)

Εκτέλεση

Δυαλύουμε τη σόδα στο χυμό λεμονιού, και την ανακατεύουμε με το πορτοκάλι, το λάδι, τη ζάχαρη, το ξύσμα (ή τα άλλα μπαχαρικά). Ρίχουμε το μπέικιν στο αλεύρι και σιγά σιγά το ενσωματώνουμε και αυτό στο μείγμα ώσπου να γίνει μια ζύμη μαλακιά που να πλάθεται εύκολα και να μην κολλάει στα δάχτυλα.
Πλάθουμε τα κουλουράκια σε επιθυμητό σχήμα (εγώ προτιμώ τις κλασικές πλεξούδες εκτός κιαν κάνω τα Χριστούγεννα με φορμίτσες και γλάσο σχεδιάκια) τα αλείφουμε με το αυγό και τα ψήνουμε στον αέρα στους 170 βαθμούς στη μέση του φούρνου για 13-15 λεπτά ανάλογα πόσο δυνατός είναι ο φούρνος σας.
Οταν κρυώσουν τα κλείνουμε σε μπωλ και είναι πάντα έτοιμα και λαχταριστά!
καλή όρεξη και καλή επιτυχία.
Μ.Μ

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Ψαρόσουπα της μερακλούς!


Υλικά:
1 κεφάλι απο σολομό Νορβηγίας φρέσκο
1 μικρή φέτα σολομό
1 μεγάλο μπακαλιάρο φρέσκο
8-10 γαρίδες μέτριες
2-3 πατάτες
3 καρότα
σέλινο
κρεμμύδι
πολύ λίγο σκόρδο
λάδι, αλάτι


και για το αυγολέμονο:
1 αυγό
2 λεμόνια
1 κοφτή κουταλιά αλεύρι

Εκτέλεση
Πλένουμε τα ψάρια μας και τα βάζουμε στην κατσαρόλα με νερό να βράσουν. Μόλις πάρουν βράση τα ξαφρίζουμε καλά και όταν δούμε οτι βράσανε τα βγάζουμε με προσοχή με μια τρυπητή κουτάλα και σουρώνουμε το ζουμί να μη μείνει κανένα κοκκαλάκι μέσα.
Εντωμεταξύ έχουμε καθαρίσει τα καρότα, πατάτες, κρεμμύδι, σέλινο και σκόρδο, τα έχουμε κόψει μικρά κομμάτια και τα ρίχνουμε μέσα στο ζουμί απο τα ψάρια μαζί με το λάδι και το αλάτι τους να βράσουν πολύ καλά.
Εμείς ωσπου να βράσουν αυτά ξεκοκκαλίζουμε τα ψάρια προσεκτικά. Απο το κεφάλι του σολομού κρατάμε ότι μας αρέσει να φάμε, και τις γαρίδες τις καθαρίζουμε εντελώς. Τον μπακαλιάρο τον ξεκοκκαλίζουμε κιαυτόν καλά και κρατάμε το ψαχνό.
Το κεφάλι του σολομού δίνει την περισσότερη νοστιμιά στη σούπα μας γιαυτό και είναι σημαντικό να το έχουμε βάλει.
Μόλις τα λαχανικά έχουν βράσει παρα πολύ καλά, ξεχωρίζουμε μερικές πατάτες και καρότα και τα αλέθουμε στο multi για να χειλώσουμε το ζουμί.
Μετά φτιάχνουμε και το αυγολέμονο και ενσωματώνουμε και τα υπόλοιπα υλικά μαζί.
Η σούπα μας παίρνει μια πολύ ωραία σομόν απόχρωση γιαυτό και μου αρέσει να τη λέω και "pink ψαρόσουπα!"
Σερβίρουμε με λίγο (ή πολύ) φρεσκοτριμμένο πιπέρι, και απολαμβάνουμε το πιάτο μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα!
καλή σας όρεξη!

Μ.Μ.